--riwayat sepasang kasut--

saya adalah sepasang kasut sukan yang xde brand (sian ko kasut,xpe2 xde brand pon kasut jugak..)
 saya adalah material yang paaaaaalinggggg jarang digunakan oleh tuan saya.
 kehadiran saya dalam hidup tuan saya pon secara xsengaja apabila adik kepada tuan saya telah memberi pinjam secara kekal kepada tuan saya. 

oleh kerana tuan saya adalah antara manusia yang dilahirkan dengan 0.01% gen sukan di dalam dirinya maka saya hanya digunakan apabila keadaan mendesaknye untuk menggunakan saya.
 (konfom tuan ko ni ada mengalami kerosakan gen kromosom dalam badannyelah ...!!) 

saya digunakan ketika nk bersukan yang kdg2 setahun sekali ataupon pernah sampai 3 tahun sekali, barula tuan saya masukkan kaki gajahnye ke dalam badan saya!! (aduh seksa jadi ko kasut kan?) tuan saya juga tidak menjaga saya dengan baik, saya dibiarkan diluar rumah ketika panas dan hujan. ini menyebabkan kulit saya kering dan sering menjadi tilam empuk si kucing yang ingin menyenyakkan tidurnya ketika malam. kalau nasib xbaik saya juga menjadi mangsa sisa penyahkumbahan daripada makhluk yang bernama kucing itew..
(hu....sedeynya hidup ko kasut..) 

baru2 ini, tuan saya terlibat dengan satu aktiviti kawad kaki,dan ketika itulah saya baru  merasa belaian daripada tuan saya. dimana ketika itu saya dicuci dengan sabun yang wangi dan dijemur dibawah sinaran matahari setelah dibasuh, ketika itu saya merasa amat nyaman dilayan sebegitu rupa;) 

tetapi setelah habis pertandingan kawad kaki tersebut saya disimpan di dalam kotak sehingga lah saya hari ini. saya bayangkan mungkin saya akan digunakan kembali oleh tuan saya dalam tempoh 3-4 tahun mendatang, tetapi semalam saya amat terperanjat apabila tuan saya secara tiba-tiba membelek saya. rupa2 nya tuan saya mahu menggunakan saya untuk aktiviti aerobik pada hari ini. TETAPI khidmat saya pada beliau tidak lah lama memandangkan ketika tuan saya terlompat2 melakukan senam seni berunsur aerobik, secara tiba2 tapak saya tertanggal secara tiba2. ini menyebabkan wajah tuan saya menjadi blushing secara tiba2 apabila menyedari saya sudah tidak bertapak!! 

oho......aku sudah cacat!!!! kata saya di dalam hati.(eh jap2 kasut ada hati ker?) saya sudah dapat membayangkan pengakhiran hidup saya sebentar lagi..ohhhh...sadis!!

selesai sahaja aktiviti aerobik itu, tuan saya terus ke kereta dengan terhencot2 akibat ketidak sama tinggian kaki kanan dan kiri. dengan perasaan sebalnye, beliau terus menukar selipar (kebetulan dalam kereta beliau ada tersimpan sepasang selipar bersaiz super besar milik suaminya) dan terus mencampak saya ke dalam tong sampah berdekatan...

oooohhh..pilunya hati saya ketika itu, dicampak sahaja ke dalam tong sampah dengan kejamnya....hukhukhukhuk.....(*.*) nanges saya taw......

EHHH.......ewah3....dah la ko kasut, kalo da xleh guna xkn aku nk simpan ko dalam muzium plak....
ko ingat ko tu kasut rekaan JIMMY CHOO ke nak masuk2 muzium?? sila bersyukur ye sebab aku xcampak ko masuk dalam sungai.

P/s: neway tq yer sebab sudi berkhidmat dengan aku walawpon aku xmenggunakan ko semaksimum mungkin..hehe...TERIMA KASIH YE KASUT.....;)





6 comments:

  1. sungguh kejam ini tuan yek...kesian ko kasut...huhuhu

    ReplyDelete
  2. hahah..malu giler....buleh plak tapak kasut tu tertanggal depan org2 amai..adei lahhhh.....

    ReplyDelete
  3. hahaha...dlm sedih trselit lawok ;p
    kejam tuan kaw ni ksot ;>

    ReplyDelete
  4. sian aku terkapai2 aerobik tanpa tapak kasut taw x?

    ReplyDelete
  5. beli bru la..dh brthun ko xgune ksot tu..tu yg die pon mls nk brkhidmat utk ko ;p

    ReplyDelete
  6. masalhnye kalo aku beli pon nti jd tilam si peneman tido si kuching je..aku ni bkn kaki sukan pon...;p

    ReplyDelete